Een goede leerschool

In Amerika is het vrij gangbaar, maar in Nederland komt het niet zoveel voor. Of eigenlijk moet ik zeggen: kwam het niet zoveel voor. Want vanaf vandaag doet ineens bijna iedereen het: thuisonderwijs geven aan de kinderen. Meestal maak je de keuze om zoiets te doen na zorgvuldig overwegen van de voor en tegens, maar nu hoorden we gister aan het eind van de middag plotseling dat we vandaag moesten beginnen. Niet uit vrije wil, nee, de scholen sluiten voor minimaal drie weken en we moeten het er maar mee doen. Ik ben het er niet mee oneens, hoor. Als dit helpt in de strijd tegen het virus, dan is het gewoon noodzakelijk.

Om me toch een beetje positief voor te bereiden op deze nieuwe uitdaging, heb ik even gegoogled op de voordelen van homeschooling. Als ik de websites van voorstanders moet geloven, hebben we grote mazzel dat dit zomaar in onze schoot wordt geworpen. (Om de stemming er in te houden heb ik de lijstjes met nadelen maar gewoon structureel genegeerd.)

Het eerste grote voordeel is de vrijheid die er is om zelf het lesprogramma te bepalen. Nu is de verwachting de school nog met heel duidelijke instructies gaat komen, maar vandaag heb ik dankbaar van deze vrijheid gebruik gemaakt. Stofzuigles is van grote toegevoegde waarde voor de jeugd. Zeker nu mijn hulp in de huishouding thuis werkt vanwege milde griepklachten.

Ten tweede geeft thuisonderwijs een grote flexibiliteit in het dagprogramma. In plaats van stressen in de ochtendspits kan iedereen rustig op gang komen. En inderdaad was niemand vanmorgen voor zevenen uit bed. Maar of het nou handig is dat iemand op zijn gemakje staat te douchen op de tijd dat ik er onder wil? En toen ik de regel lanceerde dat iedereen wel voor tien uur uit de veren moet zijn, kreeg ik de wind van voren. Misschien ben ik hier niet flexibel genoeg voor?

Verder beweert men dat deze vorm van onderwijs enorm tijdbesparend is. Tijd die vervolgens besteed kan worden aan andere interessante activiteiten. Nu is de winst hier natuurlijk vooral voor de kinderen. Ouders kost het juist tijd. Weet je wat tieners zien als een interessante activiteit in die extra tijd?  Op de bank hangen en tv-kijken! Onmiddellijk kwam hier dus de vraag: mogen we Netflix?

Een laatste heel positief argument voor thuisscholing is dat de band tussen ouder en kind ruim de gelegenheid krijgt sterker te worden. Nu vraag ik me alleen af wat er gebeurt als je een goede band nog wat steviger aantrekt? Wordt hij dan niet ietwat beknellend? Of kan een band niet té goed worden? De tijd zal het leren.

Minimaal drie weken mogen we het gaan uitproberen. Misschien willen we straks niet anders meer. Ik hoop wel dat slechte humeuren niet al te besmettelijk zijn en dat kinderen die elkaar de hersens inslaan, niet meer slachtoffers gaan opleveren dan het virus waartegen we elkaar proberen te beschermen. Daarom doe ik bij deze een belangrijke gebedsoproep: bid niet alleen voor de zieken, de zorgmedewerkers en de eenzame ouderen, maar bid ook voor alle ouders en kinderen, dat ze met elkaar echt kunnen genieten van alle voordelen van thuisonderwijs!!