Zijn wij rijk of niet?

Ha lieve kids,

Wanneer wij met z’n vijven een gesprek proberen te voeren is het heerlijk chaotisch en vliegen de bijdehante opmerkingen over de tafel, maar is er soms maar weinig tijd om even rustig te denken en te luisteren. Daarom leek het me leuk om jullie eens een brief te schrijven. Door wat we horen en zien op onze schermpjes of om ons heen worden we nogal eens uitgedaagd om na te denken over arm en rijk. Wat zou je doen met een miljoen? Hoe is het om steenrijk te zijn? Straatarm, wanneer noem je iemand zo? Zijn Nederlanders niet eigenlijk allemaal  rijk? En hoe zit het met ons? Onze antwoorden wisselen wat met de stemmingen mee, maar ergens beseffen we denk ik allemaal dat we bofkonten zijn. We hebben een vermogen op de bank. Ook al is hij wat versleten en ruziën we soms om een plekje, als we daar ’s avonds met elkaar zitten onder een dekentje met wat lekkers, zijn we rijk, toch?

We zijn vooral rijk met elkaar, maar natuurlijk speelt geld ook een rol. Mijn kijk op mijn eigen rijkdom veranderde voorgoed toen ik in Ghana was. Ik had foto’s gezien, verhalen gehoord, maar nu gingen we dan toch echt. Papa werkte parttime, ik studeerde nog, we konden de reis net betalen. Dus rijk? Ik ? Zo zag ik mezelf niet helemaal. Tot ik daar uit het vliegtuig stapte. De markt was onze eerste bestemming. Wat was het een prachtig gezicht: bergen met tomaten, mango’s en meloenen, kleurige stoffen met vrolijke prints, olifanten, tijgers, giraffen kunstig uit hout gesneden. Maar wat was het contrast ook groot tussen die veelkleurige pracht en de open riolen, smoezelige kinderen en paden vol gaten. Het overweldigde me, maar kans om alle indrukken tot me door te laten dringen kreeg ik niet. Van alle kanten drongen verkopers en bedelaars zich aan ons op. ‘I am your friend.’ Zij zagen geen student in een gekregen rolstoel met een shirtje uit de uitverkoop. Nee, ik was blank en dus rijk. Toen ik weer thuis kwam in ons keurige huis met stroom, water en een gevulde voorraadkast, kon ik dat eigenlijk ook niet meer helemaal ontkennen.

Dus ja, zijn wij rijk? Het is maar hoe je het definieert en aan wie je het vraagt. In elk geval voel ik me genoeg gezegend met geld en geluk om rijkelijk te kunnen uitdelen. En jullie? Vinden jullie jezelf rijk? Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden!

Liefs van jullie mams