De goede looks

‘Je draagt geen make-up en bent ook niet zo goed gekleed. Misschien dat het daaraan ligt?’

‘Zou dat mensen dan eerder op een afstand houden, denk je?’

‘Ja, misschien. En met je kruk val je natuurlijk juist wel op…’

Ze proberen hier thuis te achterhalen waarom mensen mij zo vaak aanspreken en dan onmiddellijk hun hele levensverhaal gaan vertellen. Dat gebeurt me inderdaad opvallend vaak op allerlei plekken, in de straat, in de supermarkt of in een wachtkamer. Vandaag was dat weer eens het geval.

In mijn rol als taxichauffeur streek ik vanmiddag met een boek neer aan de leestafel in het dorpshuis. Het is de moeite niet om naar huis te rijden voor dat half uurtje dat de zangles duurt, dus maak ik van de wachttijd maar een relaxmomentje. Er lopen veel mensen in en uit, maar tegenover me zit al een poosje een vrouw met een glaasje cola en de krant. Wanneer ik opkijk van mijn boek, kijkt ze naar me  en we glimlachen naar elkaar. Dan begint ze met haar nek en schouders te draaien en vertelt dat ze al een poos zo’n hoofdpijn heeft… waarschijnlijk door spanning…. Blijkbaar reageer ik meelevend, dus vervolgt ze haar verhaal. De zangles loopt wat uit, dus heb ik alle ruimte om te luisteren naar de diverse redenen van haar stress. Tjonge, het heeft haar ook niet mee gezeten de laatste jaren. ‘Ja, ik zag je kruk, dus ik dacht dat ik het aan jou wel kon vertellen.’ Een mooie opening om ook zelf iets te vertellen van mijn moeite en vooral wie God daarin voor me is. Als mijn tijd dan toch echt om is, raak ik haar even aan en wens haar Gods zegen. Ik ga weer, maar Hij blijft en laat haar niet los.

Tja, waarom vertellen mensen me zomaar hun verhaal? Die kruk lijkt dus inderdaad wel een rol te spelen. Eenmaal thuis herinner ik me ook ineens het gebed dat ik gister uitsprak: ‘Help ons de mensen die op ons pad komen recht te doen, mensen echt te zíen.’ Zou dit gesprekje van vandaag toeval zijn? En zou uiterlijk inderdaad ook een rol spelen? Daar heb ik nog nooit zo bewust over nagedacht eigenlijk. Wel of geen make-up? Het soort kleding dat ik draag? De kleur misschien dan ook? Maakt je kapsel dan ook nog uit? Er is vast iemand die daar onderzoek naar heeft gedaan. Ik moet me er maar eens in verdiepen. Ik vind het mooi een luisterend oor te kunnen bieden aan wie dat nodig heeft, dus als ik daar zelf nog aan kan bijdragen met de goede looks… Binnenkort bij de kapper moet ik maar het zekere voor het onzekere nemen en vragen om een extra toegankelijke coupe die zorgt voor een open uitstraling.  Ik ben benieuwd!