Meterkast
'Weet je wat ik als eerste doe als ik thuiskom na mijn vakantie?' vraag mijn schoonzus op een verjaardagsfeestje. Zelf bekijk ik altijd eerst de post, dus dat lijkt me het meest logisch. 'Ik loop altijd direct naar de meterkast om te kijken hoeveel energie er is verbruikt toen ik weg was!' Huh? 'Hoeveel stroom hebben jullie eigenlijk gebruikt dit jaar?' De rest van de familie roept getallen en er wordt goedkeurend geknikt of afkeurend gemompeld. Ik knik en mompel ook maar een beetje. Eerst dacht ik dat zij gek was: dit is toch geen gespreksonderwerp voor een feestje? Daarna dacht ik dat ik gek was: als iedereen hier enthousiast van wordt, moet ik me er misschien ook maar eens in verdiepen. Voor de volgende familiebijeenkomst wil ik beslagen ten ijs komen en bestudeer ik dus onze energie-jaarrekening. Maar zoals dat helaas altijd gaat bij dingen die me niet echt boeien, ben ik even later de exacte cijfertjes alweer vergeten. Kan ik toch weer niet echt meepraten... Nu ik wat ouder en toch ook hopelijk wel wat wijzer ben geworden, vermoed ik dat ik niet gek ben en zij ook niet echt. God maakte alle mensen verschillend en dat is eigenlijk heel leuk en waardevol. Laten we vooral niet allemaal helemaal hetzelfde worden. Dus zeg ik bij het volgende feestje; 'Onze meterstanden weet ik niet en interesseren me eigenlijk ook niet zo, maar wie lust er nog een stukje zelfgebakken (!) taart?' Vervolgens genieten we met z'n allen van onze gedeelde interesse: lekker eten. Maar als mijn schoonfamilie nu binnenkort weer langskomt, duik ik toch maar in de meterkast. Ben ik die meterstanden dan toch interessant gaan vinden? Nee, maar volgens mij heb ik het gourmetstel daar ergens opgeborgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten