Helemaal niet productief

In een ver verleden had het leven een bepaald ritme. Op zondag naar de kerk, twee keer per week naar de sportschool, manlief naar het werk van maandag tot en met donderdag, kinderen doordeweeks naar school. Maar de laatste tijd lijkt langzamerhand alle structuur uit mijn weken verdwenen te zijn. Nu is ook mijn hulp in de huishouding nog eens op vakantie. Hoe weet ik dan wanneer het maandag is?  
Wat een chaos is het toch! Elke week is anders, elke dag is anders, eigenlijk alles gaat anders. Mijn gewone ding doen lukt me dan ook nauwelijks. Ik heb geen idee hoe laat ik op moet staan. Moet ik überhaupt opstaan? Mijn bijbel-in-een-jaar-project wordt op z’n minst een bijbel-in-een-jaar-en-drie-weken-project. De deadline voor mijn wekelijks blog verschoof van maandag naar vrijdag naar hopelijk volgende week.  Iedereen hier is ineens anders gaan eten, maar wie eet wat wanneer en hoeveel? Ineens staan er drie potten pasta zich te vervelen op de plank. Ik ben het overzicht een beetje kwijt. Ik rommel de dagen maar wat door en ben absoluut niet productief. Zo voelt het tenminste.
Als ik me bij mijn lief beklaag over mijn gebrek aan productiviteit, begint hij op te sommen wat ik de afgelopen tijd allemaal wel heb gedaan. Meer dan genoeg, is zijn mening. Hmm, dat is inderdaad nog best een hele lijst. Mijn verstand vindt dat ik daar best tevreden over mag zijn, maar mijn gevoel is nog niet helemaal overtuigd.

Daarom probeer ik dan nu maar een leuk stukje te schrijven. Misschien produceer ik dan nog een glimlach op iemands gezicht. Helaas kan ik alleen geen goeie grappen bedenken met mijn brijige brein. Dan blijft mijn productiviteit deze week dus waarschijnlijk steken bij vier potten aardbeienjam, die dan wel weer zo lekker is dat de eerste vanmorgen alweer leeg was. Gelukkig duwt mijn Baas geen productiviteitscijfers onder mijn neus. Hij let vooral op beschikbaarheid. En laat ik daar nou alle ruimte voor hebben!